പ്രണയമൊരാരാച്ചാര്‍,
ഉടലനക്കാതെ ഉയിരെടുക്കും വരെ കുരുക്കു മുറുക്കും
നെഞ്ചിലുണ്ട് ഇന്നോളം അറിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത
പ്രണയത്തിന്റെ ആഴം.
ചുണ്ടിലുണ്ട് നീ തന്ന ചുംബനത്തിന്റെ കയ്പ്
ഇളവെയില്‍ താഴുമ്പോള്‍ മണ്ണിലേക്കിറങ്ങും
പ്രണയസങ്കടങ്ങളുമായ് കുറേ നിഴല്‍ രൂപങ്ങള്‍
കടല്‍ക്കരയിലെ കാറ്റും
അങ്ങാടിയിലെ മരക്കൊമ്പും തേടിയിറങ്ങും.
ഒരു മഴ പെയ്തെങ്കിലെന്നാശിക്കും.
ഉള്ളിലെ തീയണക്കാന്‍ ഒരുമഴക്കുമാവില്ലെന്നറിയില്ലല്ലോ
പനിപിടിച്ച ഉടലും കഫം നിറഞ്ഞ നെഞ്ചും നോക്കി
ഒരിക്കലവള്‍ പറഞ്ഞു പ്രണയപനിയാണെന്ന്.
അവള്‍ക്കറിയില്ലല്ലോ മണ്ണ് മൂടിപോയത്
ഉയിരെടുക്കാതെയാണെന്ന്.
