സദ്ഗതി:
പാളങ്ങള് എപ്പോഴും അങ്ങനെയാണ്
ആര്ത്തിരമ്പിയകന്ന് പോകുവാന്
നടുനിവര്ത്തി കിടന്ന് കൊടുക്കും
ചെകിടോര്ത്തല് കേള്ക്കാം
ഹൃദയത്തിന്റെ കിതപ്പും നെഞ്ചകത്തെ നിലവിളിയും.
മൊഴി:
വര്ത്തമാനത്തില് നിറഞ്ഞ പുഴയായിരുന്നൂ
പറയുവാന് ഏറെ ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും
ഒടുവിലത് വാക്കുകളില് വറ്റിപ്പോയി
അവള്:
അസ്തമയം കണ്ട് കണ്ട് ഒടുവിലവള് കടലില് അസ്തമിച്ചിരുട്ടായി
അവനോ,വെളിച്ചം തിരിയാതെ പിന്നീടൊരിക്കലും വീടെത്തിയതുമില്ല.
ഞാനും നീയും:
ഞാന് വഴിയാവാം,നീ വഴി തെളിച്ചൊരു വിളക്കാവുക.
വഴി പിരിയും വരെ നമുക്കൊരു വഴിയാവാം
കിനാവ്:
കുതിര്ന്നലിയും മുന്നേ എനിക്കൊരു കുട ചൂടണം
കരഞ്ഞ് കലരും മുന്നേ നിന്റെ കണ്ണൊപ്പണം
ഇടറി വീഴും മുന്നേ ഒന്ന് ചിരിക്കണം
നിന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് എനിക്ക് മടങ്ങിവരണം
വിട:
മണ്ണു മൂടും മുന്നേ എനിക്കൊരു ചുബനം തരിക
ചുംബന ചൂടിലെരിഞ്ഞെനിക്ക് വെണ്ണീറാവണം
ഓര്മ്മകളിലെ ഉഷ്ണത്തിനും നെഞ്ചകത്തെ നെരിപ്പോടിനും ഒരേ പേര്...
അമ്മ:
അടുപ്പ് കൂട്ടി തീയൂതിയൂതി മകനേ മകനേ എന്ന്
നിലവിട്ട് വിളിച്ചൊരമ്മ.
അമ്മേ അമ്മേ എന്ന് നൊന്ത് വിറകായ് എരിഞ്ഞോരു മകന്
കനലില് അമ്മക്ക് മോക്ഷം
മകനോ,പുകയായ് അമ്മക്കൊരു തുടം കണ്ണീരായ്.